W Tihany, pomiędzy Batthyányho ulice i Pisky Promenade, w latach 30. XX wieku pojawił się pomysł, aby wygięte kolumny Dom Rolnika i Dom Rybaka były pokazywane publiczności jako wiejskie domy. Jednak realizacja funkcji muzealnej nastąpiła dopiero w latach 60., kiedy wspomniane dwa budynki były stale odnawiane i wyposażane. Ostatnia inwestycja na dużą skalę została ukończona do 2022 roku.
Celem muzeum była prezentacja budownictwa ludowego i stylu życia. Kamień był głównym materiałem budowlanym na wyżynach Balatonu i okolicach Bakony. W osadzie budownictwo ludowe wykształciło lokalny styl: szczytowy mur reprezentacyjny z prostego, nietynkowanego kamienia bazaltowego, z pobieloną ramą wokół okna. W ten sposób dom w Tihany jest od razu rozpoznawalny i można go odróżnić od innych form zabudowy w wiosce.
Według zapisów Dom Rolnika w latach 1797-1820 miał tylko dwie izby, z otwartym gankiem od frontu. Budynek został odrestaurowany w 1965 roku. W domu znajduje się kuchnia z otwartym kominem oraz umeblowane pomieszczenie. Wąska spiżarnia otwiera się kilka kroków w dół od kuchni. Pomieszczenie stworzone z ganku wiejskiego domu jest jednym z najbardziej wyjątkowych pomieszczeń. Wychodząc z budynku, z jednej strony znajduje się otwarta szopa, powozownia i chlewnia. Wystawa upamiętnia również panią Pál Pintér, byłą mieszkankę Tihany, ciotkę Lidi.
Dom Gildii Rybaków (Halászcéh Ház) jest jedynym zachowanym domem rybackim w Za Dunaju. Budynek ten spełniał funkcje domu cechowego. Członkowie gildii odbywali tu swoje spotkania, przechowywano tu skrzynię gildii, słój gildii i pieczęć gildii.
Pierwsza pisemna wzmianka o połowach w Balatonie z 1055 r. znajduje się w akcie Tihany. Tihany było uważane za wioskę rybacką w XIX wieku. XVIII-XIX. dane z stulecia pokazują wybitną rolę połowów nad Balatonem, a zwłaszcza znaczenie zimowego rybołówstwa pod lodowego. Wędkarstwo Garda w Tihany można nazwać lokalną specjalnością. Złowienie ryb, które widziałeś, było ciekawym i typowym sposobem łowienia ryb w osadzie.
Opisy obiektów nie zawierają suchych, obiektywnych opisów, ale poprzez podkreślenie interesujących rzeczy (wierzenia, zwyczaje, twórcy, sposób ich wykorzystania itp.) oraz cytatami z cioci Lidi, zwiedzający mogą zajrzeć za kulisy.